Informator

07 czerwiec 2018

Od maja do września br. trwała akcja informacyjno-edukacyjna pod nazwą „Dom energooszczędny”. Jej głównym zadaniem była promocja nowoczesnych rozwiązań w budownictwie z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii oraz kształtowanie odpowiednich postaw proekologicznych wśród mieszkańców gminy.

Akcja została zorganizowana przez Gminę Psary, a jej adresatami były wszyscy zainteresowani technologiami energooszczędnymi w budownictwie domów. Przedsięwzięcie to pomogło podnieść poziom wiedzy i świadomość mieszkańców w zakresie wykorzystania tych ekologicznych rozwiązań we własnych posesjach. Stanowiło również idealną podstawę merytoryczną dla rozpoczynających się w gminie od listopada br. projektów z dotacjami na termomodernizację indywidualnych domów, wymianę kotłów węglowych oraz instalację fotowoltaiki i kolektorów słonecznych.

Przedsięwzięcie „Dom energooszczędny” składało się z wielu działań i wydarzeń rozłożonych w czasie od maja do września br. Pierwszym z nich były otwarte warsztaty edukacyjne na temat nowoczesnych rozwiązań proekologicznych, które odbyły się w dniach 25 maja – 2 czerwca br. w pięciu sołectwach. Punkt kulminacyjny całej akcji miał miejsce 27 czerwca, kiedy to odbyły się otwarta konferencja oraz bezpłatne targi wystawiennicze poświęcone energooszczędnym rozwiązaniom w budownictwie domów. Tego dnia sala remizy OSP w Dąbiu oraz sąsiadujący z nią duży plac zapełniły się stoiskami kilkunastu wystawców oraz specjalistami z zakresu budownictwa ekologicznego. W programie znalazło się aż 9 prezentacji i wykładów (prowadzonych m.in. przez ekspertów z Planergia.pl, Saint-Gobain i Viessmann), konsultacje z fachowcami, pokazy energooszczędnych urządzeń i rozwiązań technologicznych dla domów. Dodatkowo każdy uczestnik otrzymał bezpłatnie poradnik o odnawialnych źródłach energii, materiały konferencyjne oraz publikatory konkretnych wystawców. Przewidziano także mały poczęstunek dla gości. Nad poziomem i przebiegiem konferencji czuwał patron merytoryczny projektu – Planergia.pl.

Inicjatorzy „Domu energooszczędnego” skierowali swój przekaz edukacyjny także do dzieci i młodzieży, mając na celu wykształcenie w nich właściwych postaw proekologicznych oraz pozyskanie w ich osobach przekonujących ambasadorów energooszczędnych technologii w naszej gminie. Ponieważ tematyka ta była dla dzieci dość abstrakcyjna i trudna, idealnym narzędziem pedagogicznym okazała się nauka poprzez zabawę.
W pierwszej kolejności, w ramach wakacyjnych zabaw plastycznych w Gminnym Ośrodku Kultury odbyły się warsztaty promujące myślenie ekologiczne. Bardzo dużym zainteresowaniem cieszyły się również nowatorskie zajęcia, gry i konkursy dla dzieci w wieku od 5 do 10 lat, które przeprowadzono 13 września br. podczas Gminnych Dożynek. Cztery rodzaje zajęć dla różnych grup wiekowych odbyły się tego dnia pod wspólnym hasłem „Zbuduj swój ekologiczny dom”. W programie znalazły się m.in.: budowanie domu z klocków styropianowych i plastikowych butelek, konkursy z nagrodami, krzyżówki ekologiczne, zabawy edukacyjne dla dzieci, wesołe zajęcia plastyczne. Najbardziej aktywni i pojętni „uczniowie” zasad ekologicznego budownictwa zostali nagrodzeni zestawami szkolnych akcesoriów. Bezsprzecznie największą atrakcją okazało się wspólne konstruowanie przez dzieci domu z energooszczędnych i lekkich prefabrykatów styropianowych, które można było składać niczym duże klocki. Po udanym montażu dzieci radośnie przystąpiły do kolorowania ścian swej nowej nieruchomości i zwiedzania jej wszystkich zakamarków. Natomiast rodzice i dziadkowie w oczekiwaniu na swe pociechy mogli zapoznać się z treściami bezpłatnego poradnika o energooszczędnym budownictwie, który powstał w ramach tego samego projektu przy okazji czerwcowej konferencji i targów ekologicznych w Dąbiu. Zajęcia dla ponad 60 dzieci przeprowadzono w tzw. kręgu ogniskowym w lasku tuż za boiskiem LKS Iskra Psary w godzinach od 15:00 do 19:00. Nad właściwą organizacją czuwała wyspecjalizowana obsługa animatorów zaangażowanych przez Planergia.pl.

„Dom energooszczędny” – projekt informacyjno-edukacyjny promujący budownictwo energooszczędne i ekologiczne wśród mieszkańców Gminy Psary jest finansowany z budżetu Gminy Psary oraz środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach. Treści zawarte w publikacji nie stanowią oficjalnego stanowiska organów Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.

Organizator akcji: Gmina Psary. Partner merytoryczny i patron medialny: Planergia.pl

Wyposażeni w cenną wiedzę teoretyczną i praktyczną mieszkańcy gminy Psary mogą teraz ubiegać się o dofinansowanie docieplenia ich budynków oraz wymiany pieców węglowych na kotłownie na gaz lub biomasę oraz wykonanie instalacji odnawialnych źródeł energii. Maksymalny poziom dotacji dla jednego budynku wyniesie aż 52 tys. zł. Przyjmowanie wniosków rozpocznie się już 9 listopada br. Więcej informacji na www.psary.pl

 

Broszura informacyjna o energooszczędnym budownictwie:

Publikacja "Dom energooszczędny" to kompleksowy poradnik o budownictwie energooszczędnym i praktycznym zastosowaniu odnawialnych źródeł energii. Przystępnie przedstawiono w nim najważniejsze rozwiązania energooszczędne w budownictwie jak: fotowoltaika, kolektory słoneczne, pompy ciepła, nowoczesne kotły, turbiny wiatrowe i inne.

Artykuły o projekcie:


Prezentacje z konferencji "Dom energooszczędny":


Relacje wideo z konferencji "Dom energooszczędny":

autor grafiki: Gmina Psary

07 czerwiec 2018

PROGRAM PIERWSZY

Termoizolacja budynków indywidualnych – projekt realizowany w ramach „Programu Ograniczenia Niskiej Emisji na terenie Gminy Psary”, współfinansowany ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach oraz środków budżetu gminy. Celem projektu jest zmniejszenie ilości zanieczyszczeń emitowanych do powietrza z procesów spalania paliw stałych w budynkach jednorodzinnych. Wysokość dofinansowania wyniesie do 80%, ale nie więcej niż 40 000 zł. Program realizowany będzie poprzez:

a) docieplenie ścian – dofinansowanie maksymalne 16 000 zł,

b) docieplenie stropów lub dachów – dotacja max. 9 600 zł,

c) wymianę okien – dotacja max. 14 400 zł.

Uzyskanie dotacji do termomodernizacji budynku możliwe jest w przypadku, gdy Inwestor:

• posiada w budynku wyłącznie ekologiczne źródło ciepła (kocioł gazowy, kocioł na biomasę lub inne odnawialne źródło energii)

• lub zobowiąże się do fizycznej likwidacji posiadanego kotła na paliwo węglowe (co zostanie potwierdzone stosownym dokumentem np. protokołem likwidacji, kartą przekazania odpadu) i zobliguje się do instalacji kotła gazowego lub na biomasę w ramach drugiego projektu, o którym mowa poniżej lub instalację przeprowadzi samodzielnie na własny koszt w ciągu 1 roku od daty zakończenia termomodernizacji.

Nabór do programu pierwszego będzie ciągły, a o zakwalifikowaniu do niego decydować będzie kolejność zgłoszeń.

Dokumenty do pobrania:


PROGRAM DRUGI

Wymiana indywidualnych źródeł ciepła (wymiana kotła węglowego na nowy na gaz lub biomasę) oraz budowa instalacji odnawialnych źródeł energii w modernizowanych pod względem energetycznym budynkach – realizowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego (RPO WSL) na lata 2014-2020. Celem tego projektu jest zmniejszenie ilości zanieczyszczeń emitowanych do powietrza z procesów spalania paliw stałych oraz montaż odnawialnych źródeł energii w budynkach jednorodzinnych.

Program realizowany będzie poprzez wymianę starych pieców węglowych na nowe kotły na gaz lub biomasę oraz wymianę instalacji centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami.

Dodatkowo przy wymianie pieca możliwa jest instalacja: kolektorów słonecznych, pompy ciepła, ogniw fotowoltaicznych.

Wysokość dofinansowania wyniesie:

a) 85%, ale nie więcej niż: 12 750 zł w przypadku wymiany starych źródeł ciepła na nowe źródła ciepła gazowe lub biomasę, 12 750 zł w przypadku instalacji kolektorów słonecznych oraz kolejnych 12 750 zł w przypadku instalacji pomp ciepła,

b) 80% (chyba że Regulamin konkursu w ramach RPO WSL na lata 2014-2020 do Działania 4.3 publikowany przez Urząd Marszałkowski Woj. Śląskiego będzie stanowił inaczej), ale nie więcej niż 17 000 zł w przypadku instalacji ogniw fotowoltaicznych.

Podstawowym działaniem w tym projekcie będzie wymiana kotła c.o., natomiast jeśli ktoś jest zainteresowany instalacjami odnawialnych źródeł energii, może przy okazji wymiany kotła zainstalować w swoim domu kolektory słoneczne lub ogniwa fotowoltaiczne. Program skierowany jest do osób, które już teraz mają ocieplony dom lub równocześnie będą przeprowadzać inwestycję polegającą na ociepleniu domu i wymianie pieca węglowego na gazowy lub biomasę.

Nabór do programu drugiego będzie trwał do 31 stycznia 2016 r., a o zakwalifikowaniu decydować będzie kolejność zgłoszeń.

Dokumenty do pobrania:

 

 

Szanowni Mieszkańcy Gminy Psary,

Zachęcam Was do skorzystania z obu programów dofinansowań do inwestycji proekologicznych. Jestem przekonany, że oprócz poprawy jakości środowiska naturalnego, pozwolą one zmniejszyć koszty związane z zakupem paliwa grzewczego lub energii elektrycznej w każdym zmodernizowanym domu. Co ważne, oba programy będą realizowane w trybie ciągłym, a to znaczy, że nawet po wyczerpaniu limitu środków w pierwszym naborze, w kolejnych latach będziemy uruchamiać nowe.

Realizacja powyższych projektów stała się możliwa dzięki znaczącej poprawie stanu gminnych finansów w ostatnich latach oraz pozyskaniu unijnej i krajowej dotacji na ten cel. Już w 2016 roku przewidujemy zabezpieczyć w budżecie gminy ponad 1 mln zł na dotacje dla mieszkańców. Duża nadwyżka operacyjna, czyli różnica pomiędzy bieżącymi dochodami i bieżącymi wydatkami, to również gwarancja tzw. wkładu własnego gminy, który jest konieczny do starania się o kolejne fundusze na projekty dofinansowywane z budżetu Unii Europejskiej oraz Skarbu Państwa. Korzystając z tej dobrej sytuacji, w nadchodzącym roku planujemy rozpocząć dodatkowe projekty związane z usuwaniem azbestu oraz montażem różnych technologii odnawialnych źródeł energii.

Serdecznie zachęcam do skorzystania z dotacji na inwestycje proekologiczne!

Wójt Gminy Psary, Tomasz Sadłoń


07 czerwiec 2018

Przypominamy mieszkańcom gminy, że gminny magazyn przeciwpowodziowy jest wyposażony w osuszacz powietrza (wilgoci). Na wniosek mieszkańca gminy osuszacz jest udostępniany właścicielom obektów budowlanych (domów, garaży, budynków gospodarczych), które w wyniku zdarzenia o charakterze klęski żywiołowej (zalanie, podtopienie) wymagają osuszenia. Użyczenie osuszacza dla w/w osób jest nieodpłatne. Biorący w użyczenie będzie pokrywał jedynie koszt poboru energii elektrycznej niezbędnej do zapewnienia pracy urządzenia. Wszystkie formalności związane z użyczeniem osuszcza załatwiane są w pokoju 108 Urzędu Gminy Psary. Dodatkowe informacje można uzyskać pod numerem telefonu 32 294 49 25.

07 czerwiec 2018

ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE - to działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej.

Definicja ta potwierdza istnienie czterech faz zarządzania kryzysowego, do których należy:

1. Faza zapobiegania - polegająca na realizacji przedsięwzięć mających na celu zredukowanie prawdopodobieństwa lub całkowite wykluczenie możliwości wystąpienia sytuacji kryzysowych albo w znacznym stopniu ograniczających ich skutki.

2. Faza przygotowania - polegająca na podejmowaniu działań planistycznych, na wszystkich szczeblach administracji, dotyczących sposobów reagowania na czas wystąpienia różnego rodzaju sytuacji kryzysowych, umożliwiających wpływ na ich przebieg w celu zmniejszenia negatywnych skutków tych zdarzeń. Faza ta obejmuje również działania mające na celu powiększenie zasobów sił i środków niezbędnych do efektywnego reagowania.

3. Faza reagowania - polega na podejmowaniu działań w celu udzielenia pomocy poszkodowanym, zahamowaniu rozwoju występujących zagrożeń oraz ograniczenia strat i zniszczeń.

4. Faza odbudowy - polegająca na realizacji zadań mających na celu przywrócenie zdolności reagowania, odbudowę zapasów służb ratowniczych oraz odtworzenie kluczowej dla funkcjonowania danego obszaru infrastruktury energetycznej, paliwowej, telekomunikacyjnej, transportowej oraz funkcjonowania innych ważnych usług, np. dostarczania wody.

Uzupełnieniem definicji zarządzania kryzysowego jest określenie sytuacja kryzysowa, przez którą należy rozumieć sytuację wpływająca negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołująca znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków.

Organem właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego na terenie gminy jest wójt. Do zadań wójta w sprawach zarządzania kryzysowego należy kierowanie działaniami związanymi z monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie gminy oraz realizacji zadań z zakresu planowania cywilnego. Wójt na terenie gminy jest również organem właściwym do zarządzania, organizowania i prowadzenia szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu reagowania na potencjalne zagrożenia oraz wykonywania przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego funkcjonowania gminy.

Wśród kompetencji wójta można również wyróżnić przeciwdziałania skutkom zdarzeń o charakterze terrorystycznym oraz zadania z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej. Swoje zadania wójt wykonuje przy pomocy komórki organizacyjnej urzędu gminy właściwej w sprawach zarządzania kryzysowego. Organem pomocniczym wójta w zarządzaniu kryzysowym jest również gminny zespół zarządzania kryzysowego. Został on powołany przez wójta i wykonuje na obszarze gminy zadania związane z oceną występujących i potencjalnych zagrożeń mających wpływ na bezpieczeństwo publiczne, prognozowanie tych zagrożeń oraz przygotowanie propozycji działań. Ponadto przedstawia wójtowi wnioski dotyczące wykonania, zmiany lub zaniechania działań ujętych w gminnym planie zarządzania kryzysowego. Zespół ten przekazuje także do wiadomości publicznej informacje związane z zagrożeniami. W skład gminnego zespołu, którego pracami kieruje wójt, wchodzą osoby powołane spośród osób zatrudnionych w urzędzie gminy i gminnych jednostek organizacyjnych.

Do zapewnienia bezpieczeństwa publicznego zobowiązane są wszystkie organy władzy i administracji państwowej, szczególnie instytucje wyspecjalizowane w zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego, jak np. Policja, Państwowa Straż Pożarna, które w realizacji swoich zadań wspierane są przez jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych i inne służby.

07 czerwiec 2018

Zasady zachowania się mieszkańców gminy w przypadku wystąpienia zagrożeń

07 czerwiec 2018

Powszechna samoobrona to część obrony cywilnej będącej częścią składową niemilitarnego elementu składowego obrony narodowej (obok elementów militarnych). Obrona niemilitarna jest osiąganiem misji i celów obrony narodowej narzędziami o niemilitarnym charakterze. 

Przygotowanie ludności do uczestnictwa w powszechnej samoobronie polega na jej udziale w szkoleniu i wykonywaniu przez obywateli określonych obowiązków w ramach przygotowań do samoobrony. Podstawy prawne do działalności w tej dziedzinie znajdują się w Ustawie o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP z 2007 r., Strategii Obronności RP z 2009r., Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 września 1993 r. w sprawie powszechnej samoobrony ludności. Wymienione akty prawne mają swe źródła w międzynarodowych konwencjach genewskich.

Powszechna samoobrona jako część obrony cywilnej polega na obowiązkowym udziale ludności w zajęciach podstawowych lub ćwiczeniach praktycznych.

Zajęcia podstawowe, jako zorganizowane szkolenia lub samokształcenie, mają teoretycznie przygotować ludność do wykonywania zadań samoobrony. Przeprowadza się je w cyklu pięcioletnim, nie więcej niż dwa razy w roku, po 4 h w dzień roboczy lub do 8 h w dzień ustawowo wolny od pracy. Jako podstawa do programu zajęć służą założenia programowe Szefa Obrony Cywilnej Kraju. Uwzględniają one problematykę zagrożeń danego rejonu, zakładu czy środowiska, zasad postępowania w przypadkach ich pojawienia się, udzielania pomocy poszkodowanym. Omawiane zajęcia prowadzone są w zakładach pracy lub w miejscach zamieszkania.

W czasie ćwiczeń praktycznych wykonywane są przedsięwzięcia, dające możliwość nabycia praktycznych umiejętności ochrony własnego zdrowia i życia, gospodarstwa domowego i udzielania pomocy poszkodowanym.

 

OBOWIĄZKI LUDNOŚCI W ZAKRESIE PRZYGOTOWAŃ DO POWSZECHNEJ SAMOOBRONY

  • zapoznanie się z rodzajami, sposobami ich ogłaszania i odwoływania oraz zasadami zachowania się po usłyszeniu poszczególnych sygnałów alarmowych,
  • zapoznanie się z rozmieszczeniem najbliższych budowli ochronnych w miejscu pracy i zamieszkania,
  • zaopatrzenie siebie i członków rodziny w indywidualne środki ochrony przed skażeniami,
  • zaopatrzenie domowej apteczki w podstawowe leki i materiały opatrunkowe,
  • opanowanie zasad i sposobów udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym,
  • zgromadzenie i odpowiednie zabezpieczenie zapasów żywności i wody dla siebie i rodziny na czas utrzymywania się zagrożenia,
  • przygotowanie mieszkania (budynku) pod względem ppoż.i ochrony przed skażeniami, itp.
  • zapoznanie się z zasadami wykonywania prostych prac ratunkowych w rejonie porażenia,
  • przypadku zarządzenia ewakuacji - zabezpieczenie mienia, wyłączenie dopływu wody, prądu, gazu, spakowanie rzeczy osobistych, dokumentów, środków ochrony przed skażeniami oraz żywności, ścisłe wykonywanie poleceń organizatorów ewakuacji.

 

OBOWIĄZEK POWSZECHNEJ SAMOOBRONY OBEJMUJE KAŻDEGO OBYWATELA RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Szczegółowe uregulowania w tej materii znajdują się Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, w artykule 85 (Obowiązkiem obywatela polskiego jest obrona ojczyzny), oraz w Ustawie o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 21 listopada 1967 roku (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 461 z późn. zm.).

07 czerwiec 2018

Obrona cywilna w Polsce stanowi system o sprecyzowanych zadaniach, strukturach i formach działania. Jest zespolona ze wszystkimi szczeblami administracji państwowej i samorządowej, podmiotami gospodarczymi (niezależnie od osobowości prawnej), organizacjami społecznymi oraz z całym społeczeństwem. Siłą obrony cywilnej jest jej powszechność, oznacza to, że wszyscy obywatele naszego kraju uczestniczą w ochronie grup ludzi, którzy znaleźli się w sytuacji zagrożenia.

Zadania obrony cywilnej w czasie pokoju:

  • planowanie przedsięwzięć w zakresie ochrony przed skutkami działań zbrojnych zarówno ludności, jak i zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej oraz dóbr kultury
  • wykrywanie zagrożeń i stwarzanie warunków do ostrzegania i alarmowania ludności 
  • przygotowanie schronów i ukryć dla ludności oraz utrzymanie ich w gotowości do użycia 
  • gromadzenie i przechowywanie indywidualnych środków ochronnych dla formacji obrony cywilnej i ludności 
  • wyposażenie formacji obrony cywilnej w specjalistyczny sprzęt ratowniczy, przyrządy i aparaturę do wykrywania różnego rodzaju zagrożeń 
  • systematyczne szkolenie w zakresie OC: 
    • kadr kierowniczych administracji rządowej i samorządowej, 
    • formacji OC 
    • ludności w ramach powszechnej samoobrony 
  • współdziałanie w zwalczaniu klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska, oraz usuwanie ich skutków


Zadania obrony cywilnej w czasie wojny:

  • wykrywanie zagrożeń oraz ostrzeganie i alarmowanie,
  • organizacja ewakuacji ludności,
  • zaciemnianie i wygaszanie oświetlenia,
  • organizacja oraz przeprowadzenie akcji ratunkowej,
  • udzielanie pomocy medycznej poszkodowanym,
  • organizacja pomieszczeń oraz zaopatrzenie dla poszkodowanej ludności,
  • zaopatrzenie ludności w sprzęt oraz środki ochrony indywidualnej,
  • likwidacja skażeń i zakażeń,
  • zabezpieczenie dóbr kultury, urządzeń użyteczności publicznej, ważnej dokumentacji, 
  • doraźna pomoc w przywracaniu i utrzymaniu porządku w strefach dotkniętych klęskami, 
  • doraźne przywracanie działania niezbędnych służb użyteczności publicznej, w tym pomoc w budowie i odbudowie awaryjnych ujęć wody pitnej, 
  • pomoc w ratowaniu żywności i innych dóbr niezbędnych do przetrwania
  • doraźna pomoc w grzebaniu zmarłych.

Centralnym organem właściwym w sprawach obrony cywilnej jest Szef Obrony Cywilnej Kraju, którego na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji powołuje prezes Rady Ministrów. Terenowymi organami obrony cywilnej w administracji rządowej i samorządowej są Wojewodowie, starostowie, wójtowie oraz burmistrzowie i prezydenci miast jako szefowie obrony cywilnej województw, powiatów i gmin.


Do zakresu ich działania należy kierowanie oraz koordynowanie przygotowań i realizacji przedsięwzięć obrony cywilnej przez instytucje państwowe i samorządowe, podmioty gospodarcze i inne jednostki organizacyjne działające na ich terenach.


Szefowie Obrony Cywilnej województw i gmin wykonują zadania obrony cywilnej przy pomocy podległych im urzędów oraz powołanych w ich strukturach specjalistycznych komórek organizacyjnych.  Za realizację zadań obrony cywilnej w zakładach pracy odpowiedzialni są ich właściciele lub kierownicy.


Ministrowie (kierownicy) urzędów centralnych mają obowiązek uwzględniania zadań obrony cywilnej w nadzorowanych przez nich dziedzinach.


Organizacje społeczne wykonują zadania obrony cywilnej w zakresie wynikającym z ich statusów i programów działania. Zasady i sposoby realizacji są uzgadniane w porozumieniach zawieranych przez ich naczelne organy z szefem Obrony Cywilnej Kraju.


Podstawowymi jednostkami organizacyjnymi przeznaczonymi do wykonywania zadań obrony cywilnej są formacje obrony cywilnej.

  • Formacje obrony cywilnej składają się z oddziałów obrony cywilnej przeznaczonych do wykonywania zadań ogólnych lub specjalnych oraz innych jednostek tych formacji.
  • Formacje obrony cywilnej tworzą, w drodze rozporządzenia, ministrowie, a wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) – w drodze zarządzenia, uwzględniając w szczególności: skalę występujących zagrożeń, rodzaj formacji, ich przeznaczenie oraz stan osobowy i organizację wewnętrzną.
  • Formacje obrony cywilnej mogą tworzyć także pracodawcy.

07 czerwiec 2018

Ewakuacja polega na zorganizowanym przemieszczeniu ludności z rejonów, w których przebywanie może zagrażać życiu lub zdrowiu do rejonów bezpiecznych. Informacja o przeprowadzeniu ewakuacji ludności zostanie przekazana poprzez rozplakatowane obwieszczenia i w komunikatach podawanych przez urządzenia głośnomówiące zainstalowane na pojazdach. Może być również ogłoszona przez lokalne media.

Przygotowując się do ewakuacji:

  • słuchaj komunikatów i stosuj się do nich,
  • miej przygotowane i umówione miejsce do którego możesz się udać (rodzina, znajomi),
  • wyłącz wsyzstkie odbiorniki energetyczne i gazowe,
  • odetnij dopływ prądu, gazu, wody i ciepła,
  • pozamykaj okna i drzwi,
  • zabierz ze sobą niezbędne artykuły, przedmioty, dokumnety wg. przygotowanej wcześniej listy.

Każda ewakuowana osoba może zabrać nie więcej niż 50 kg bagażu w tym powinna zabrać żywność i wodę na okres 3 dni, zimą zabierz komplet ciepłej bielizny i koce.

07 czerwiec 2018

 W REJONIE PORAŻENIA BRONIĄ JĄDROWĄ

Największe zagrożenie życia ludzkiego występuje w tym rejonie bezpośrednio po wybuchu jądrowym. Jeżeli w momencie wybuchu ludzie znajdowali się w schronie, który nie został uszkodzony, powinni w nim pozostać do chwili otrzymania zezwolenia na wyjście. Po wyjściu ze schronu należy zwrócić uwagę na znaki ostrzegawcze, które do tego czasu mogą zostać rozstawione. Szczególną uwagę należy zwrócić na znaki informujące o skażeniu terenu.

Przebywając w terenie skażonym, należy przestrzegać następujących zasad:

  • skrócić do niezbędnego minimum czas przebywania,
  • nie wzniecać kurzu, a zimą nie wnosić śniegu do pomieszczeń nie skażonych,
  • nie brać do rąk żadnych przedmiotów,
  • omijać kałuże wody,
  • nie pić skażonej wody i nie spożywać skażonych produktów żywnościowych,
  • nie opierać się o drzewa, ściany budynków itp.,
  • zwracać uwagę na to, by nie zabrudzić nie osłoniętych części ciała.


W REJONIE PORAŻENIA BRONIĄ CHEMICZNĄ

Po stwierdzeniu występowania bojowych środków trujących ludzie znajdujący się w pomieszczeniach lub budowlach ochronnych, które nie są hermetyczne, powinni założyć maski przeciwgazowe lub zastępcze środki ochrony dróg oddechowych.

Osoby opuszczające te pomieszczenia lub osoby, które napad chemiczny zastał poza nimi, powinny założyć odzież ochronną lub zastępczą, W miarę możliwości należy jak najszybciej opuścić teren objęty skażeniami, w kierunku wskazanym przez odpowiednie organy obrony cywilnej i udać się do miejsca, gdzie przeprowadzone zostaną zabiegi sanitarne i specjalne przez formacje obrony cywilnej. Zwierzęta, które znalazły się w terenie skażonym środkami trującymi, muszą być poddane zabiegom weterynaryjnym.


W REJONIE PORAŻENIA BRONIĄ BIOLOGICZNĄ

W przypadku stwierdzenia skażenia bakteriologicznego określa się rejon skażenia, izoluje od otoczenia osoby przebywające w nim (kwarantanna), wprowadza stosowne ograniczenia i przystępuje do likwidacji skutków użycia broni biologicznej.

Do podstawowych obowiązków obywateli znajdujących się w rejonie objętym kwarantanną należy ścisłe przestrzeganie zarządzeń lokalnych władz, a zwłaszcza dotyczących:

  • przebywania i poruszania się w tym rejonie,
  • utrzymywanie higieny,
  • wykonywania podstawowych przedsięwzięć profilaktycznych,
  • uboju zwierząt zakażonych i spożywania mięsa,
  • współdziałania zdrowej ludności z pododdziałami prowadzącymi likwidację zakażeń.


W REJONIE PORAŻENIA NIEBEZPIECZNYMI ŚRODKAMI CHEMICZNYMI

Na terenie naszej gminy nie występują w dużej ilości produkty chemiczne charakteryzujące się własnościami toksycznymi. Lecz na skutek nieprzewidzianych awarii, katastrof lub klęsk żywiołowych może nastąpić zagrożenie naturalnego środowiska człowieka, zagrożenie zdrowia lub życia mieszkańców.

Skażenie środowiska toksycznymi środkami przemysłowymi może nastąpić z obiektów stałych (zakłady przemysłowe) lub ruchomych (cysterny kolejowe i samochodowe). Należy wtedy zachowywać się spokojnie, przeciwdziałać panice i lękowi, ściśle wykonywać zarządzenia służb porządkowych. Stosować się do zaleceń i informacji przekazywanych w komunikatach, głównie środkami nagłaśniającymi umieszczonymi na samochodach.

Przebywając na terenie otwartym należy:

  • zwrócić uwagę na kierunek wiatru (obserwować unoszące się dymy, pary),
  • opuścić zagrożony rejon (prostopadle do kierunku wiatru) stosując się do poleceń zawartych w komunikatach przekazywanych przez ruchome środki nagłaśniające,
  • udać się do najbliższych budynków mieszkalnych lub publicznych.

Przebywające w pomieszczeniach osoby, które z jakichkolwiek przyczyn przed wystąpieniem skażeń nie zdążyły wyjść z rejonu zagrożenia powinny:

  • włączyć odbiornik radiowy lub telewizyjny na jedno z pasm lokalnych, zastosować się do przekazywanych komunikatów i poleceń,
  • pozostać w pomieszczeniach, zamknąć i uszczelnić mokrym papierem lub szmatami drzwi, okna otwory wentylacyjne, przebywać w miarę możliwości w pomieszczeniach środkowych,
  • osoby wyposażone w maski przeciwgazowe zakładają je,
  • do chwili odwołania alarmu lub zarządzenia ewakuacji nie opuszczać uszczelnionych pomieszczeń, nie przebywać w pobliżu okien i innych otworów wentylacyjnych,
  • powstrzymać się od spożywania posiłków, palenia tytoniu oraz prac wymagających wysiłku a więc dużego zapotrzebowania na tlen,
  • wyłączyć wszystkie urządzenia elektryczne (oprócz radia i telewizora), wygasić wszystkie płomienie,
  • do ochrony dróg oddechowych stosować zwilżoną w wodzie lub w wodnym roztworze sody oczyszczonej chusteczkę, tampon z gazy, ręcznik itp.

Przebywając w obiektach użyteczności publicznej stosować się do poleceń kierownictwa.


W REJONIE PORAŻENIA BRONIĄ KONWENCJONALNĄ

W takim rejonie nie ma potrzeby stosowania środków ochrony dróg oddechowych, oczu i skóry. W czasie prowadzenia prac ratowniczych i udzielania pomocy poszkodowanym w tym rejonie należy uważać na niewybuchy, miny, które stanowią duże zagrożenie dla życia i zdrowia pracujących tam ludzi. W razie ich wykrycia prace należy przerwać, powiadomić służby obrony cywilnej i postępować zgodnie z ich poleceniami.

07 czerwiec 2018

PRZYGOTOWANIE MIESZKANIA (POKOJU, PIWNICY) DO OCHRONY PRZED SKAŻENIAMI I ZAKAŻENIAMI

Na wypadek alarmu o skażeniach lub uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami zakażeniami każda rodzina powinna mieć tak przygotowaną piwnicę, pokój lub mieszkanie, aby stanowić one mogły ochronę przed oddziaływaniem na organizm ludzki opadu substancji promieniotwórczych, środków trujących niebezpiecznych dla zdrowia środków biologicznych.

Przystosowując na takie ukrycie mieszkanie (piwnicę, pokój) należy mieć na uwadze to,że jego podstawową cechą powinna być hermetyczność (szczelność) i możliwość zapewnienia w miarę potrzeby najprostszej wentylacji.

W razie potrzeby wykonać następujące prace:

  • uszczelnić okna odpowiednią taśmą lub watą a nawet okleić paskiem papieru (taśmą samoprzylepną), uszczelnić wszystkie drzwi i futryny. Drzwi zewnętrzne obić kocem i w odległości 1-1,5 m zawiesić zasłonę z koca (kołdry), aby stworzyć „śluzę”,
  • uszczelnić dokładnie wszystkie szpary, szczeliny, otwory kominowe, miejsca w których przechodzą przewody wodociągowe, centralnego ogrzewania, kanalizacji itp.,
  • zakleić szczelnie papierem kratki wentylacyjne – ale tak by w razie potrzeby zapewnić wentylację pomieszczenia. Samoczynną dobrą wentylację mogą zapewnić otwory: nawiewny i wywiewny. Otwór wywiewny powinien być usytuowany 1,5 - 2 m nad otworem nawiewnym. W przewodzie nawiewnym można umieścić prosty filtr przeciwpyłowy - ramkę z rozpiętą wielowarstwową gazą, a poniżej specjalną kieszeń na zbieranie cząstek pyłu opadającego z filtra (gazy),
  • podwyższać walory ochronne ukrycia, jeżeli jest ono na parterze lub w piwnicy. Można wtedy wykonać obsypkę ziemią wokół zewnętrznych ścian budynku oraz zabudować lub osłonić workami z piaskiem otwory okienne, nie używane otwory drzwiowe itp.

W mieszkaniu przygotowanym na ukrycie powinny także być:

  • odpowiedni zapas wody pitnej, żywności, przedmioty pierwszej potrzeby, worki plastykowe na odpadki,
  • lekarstwa dla chorych, apteczka domowa, środki dezynfekcyjne, zapasowe oświetlenie, bateryjny odbiornik radiowy itp.,
  • sprzęt gaśniczy (np. gaśnica. koc, wiadro, piasek, łopata itp.),
  • niezbędne przedmioty osobistego użytku.

Pamiętać należy o przygotowaniu oświetlenia zastępczego. Zalecane jest oświetlenie elektryczne (bateryjne, akumulatorowe). Lampy naftowe i świece, paląc się. zużywają dużo tlenu oraz zanieczyszczają powietrze dwutlenkiem węgla, dlatego ich używanie jest niewskazane.

Również nie wszystkie rodzaje gaśnic nadają się do użycia w ukryciach. Np. gaśnica halonowa wprowadza do atmosfery halon, który przy wdychaniu wykazuje szkodliwe działanie dla zdrowia, gaśnica śniegowa natomiast wprowadza do atmosfery bardzo dużo dwutlenku węgla. Z tego względu do gaszenia należy używać wody, koców gaśniczych, piasku, a jeżeli gaśnic - to pianowych lub wodnych.


PRZYGOTOWANIE BUDYNKÓW GOSPODARCZYCH DO OCHRONY PRZED SKAŻENIAMI I ZAKAŻENIAMI

Przedsięwzięcie to polega na zwiększeniu walorów wytrzymałościowych oraz właściwości ochronnych stodół, spichlerzy, komórek itp. zawierających plony, obór i chlewni z bydłem i trzodą przede wszystkim przez ich uszczelnienie i uniemożliwienie przedostawania się środków skażenia i zakażenia do wnętrza.


W okresie zagrożenia - na wezwanie obrony cywilnej - w budynkach gospodarczych, w miarę potrzeb, należy:

  • uszczelnić sufit warstwą z gliny, cementu lub wapna (2 wiadra wapna gaszonego, wiadro wody, 2 kg soli kuchennej) oraz zasypać piaskiem lub żwirem, część okien zamurować cegłami lub obić deskami z obu stron i wypełnić ziemią (torfem, trocinami), a pozostałe zaopatrzyć w izolacyjne okiennice lub zasłonić mocnym przezroczystym plastykiem,
  • pozatykać gliną, pakułami szpary w konstrukcjach drewnianych,
  • uszczelnić futryny i drzwi, od strony wewnętrznej zawiesić zasłonę z materiału, aby szczelnie przylegała do ram drzwi,
  • zasłonić przewody (otwory) wentylacyjne workami z trocinami, sianem itp.
  • obsypać z zewnątrz ziemią ściany drewniane do wysokości okien albo w odległości 50 - 60cm od ściany postawić ściankę z desek lub plecionkę z wikliny i przestrzeń między nimi zasypać ziemią. Nawet w pomieszczeniach niehermetycznych można zapewnić kilkugodzinną ochronę przed przenikaniem do wnętrza niektórych środków trujących, jeżeli zamknięte okna i drzwi zasłonimy od wewnątrz brezentem, tkaniną workową lub inną tkaniną zamoczoną w wodnym roztworze sody.

Aby zapewnić zwierzętom bezpieczeństwo, należy także:

  • przygotować wystarczający na 14 dni zapas wody i paszy zabezpieczonej przed skażeniem,
  • wietrzyć uszczelnione obory (chlewnie): w lecie przy temperaturze do 20oC nie później niż po 34 godzinach, w zimie przy temperaturze –20oC do –25oC po 34 do 90 godzin (dokładne informacje poda służba weterynaryjna).
  • zapewnić budynkom gospodarczym ochronę przed pożarem (pas przeciwpożarowy, sprzęt ppoż. itp.

 

 PROFILAKTYKA PRZECIWPOŻAROWA W BUDYNKACH MIESZKALNYCH

Profilaktyka przeciwpożarowa w budynkach mieszkalnych polega na właściwym przygotowaniu budynków do ochrony przeciwpożarowej poprzez wykonanie następujących przedsięwzięć:

  • usunięcie wszystkich zbędnych materiałów łatwopalnych,
  • zabezpieczenie budynków w podręczne środki gaśnicze i w podręczny sprzęt gaśniczy,
  • przygotowanie i oznakowanie wyjść zapasowych, korytarzy przejść, z których powinny być usunięte wszystkie przedmioty,
  • oszklenie wszystkich otworów okiennych na strychach, w piwnicach, klatkach schodowych itp. (zapobiega przedostaniu się iskier, a tym samym rozprzestrzenianiu się ognia),
  • utrzymanie w odpowiednim stanie dojazdów i punktów czerpania wody,
  • kontrolowanie instalacji elektrycznej i gazowej,
  • zachowanie ostrożności podczas korzystania z pieców węglowych,
  • zapoznanie się ze sposobami likwidacji zarodków pożarów,
  • przy wejściach (włazach) z klatki schodowej na strych i ze strychu na dach powinny być zainstalowane mocne, wygodne drabinki.

          Na drzwi i okna, na klatkach schodowych i przejściach między nimi wyjściach na dachu, itp. nie zakładać krat. Krata utrudnia ewakuację podczas pożaru oraz wydłuża czas oczekiwania na pomoc strażaków. W obawie przed złodziejami należy zakładać kraty z możliwością otworzenia ich od wewnątrz, Klucz należy zostawić w miejscu znanym wszystkim domownikom. Pamiętać należy, że może to być jedyna droga ewakuacji. korytarzy i dojść do mieszkań nie należy zastawiać sprzętami, gdyż w ten sposób utrudnia się drogę ewakuacji oraz dojście ratowników.

W ramach profilaktyki przeciwpożarowej przy eksploatacji urządzeń energetycznych:

  • nie stosować bezpieczników o większej mocy, niż wskazane, nie „watować" bezpieczników topikowych,
  • używać tylko tyle odbiorników prądu elektrycznego, na ile obliczono moc instalacji elektrycznej; nadmierne obciążenie instalacji powoduje przegrzewanie się przewodów wypalanie styków w gniazdkach, puszkach rozgałęźnych,
  • nie eksploatować uszkodzonych urządzeń elektrycznych,
  • nie ustawiać sprzętu telewizyjnego i radiowego „na nie wentylowanych regałach, na półkach obłożonych książkami i innymi materiałami palnymi, ponieważ powolne i długotrwałe nagrzewanie zakurzonych przedmiotów może doprowadzić do zapłonu,
  • nie podłączać odbiorników energii poprzez stosowanie prowizorek oraz przedłużaczy elektrycznych,
  • nie ustawiać elektrycznych urządzeń grzewczych w pobliżu materiałów palnych (mebli, firanek itp.).

W ramach profilaktyki przeciwpożarowej przy eksploatacji urządzeń gazowych:

  • nie przechowywać w mieszkaniu więcej niż 2 butle gazowe o ładunku nie przekraczającym 11 kg (nie podłączonych do urządzeń gazowych),
  • nie przechowywać butli gazowych w pomieszczeniach poniżej poziomu terenu (piwnicach, klatkach schodowych). Gaz propan-butan jest cięższy od powietrza i w przypadku zalegania grozi wybuchem,
  • nie zatykać przewodów wentylacyjnych, ponieważ w przypadku braku odpowiedniej ilości powietrza gaz nie ulega całkowitemu spalaniu i wtedy powstaje niewyczuwalny tlenek węgla i można ulec zatruciu,
  • okresowo zlecać czyszczenie kanałów wentylacyjnych i kominowych; zaniedbanie tych czynności jest często przyczyną śmiertelnych zatruć tlenkiem węgla, szczególnie w czasie kąpieli w łazienkach wyposażonych w piece gazowe,
  • nie należy ogrzewać mieszkania kuchnią gazową, gdyż takie praktyki bardzo często kończą się poważnymi zatruciami,
  • stosując gazowe urządzenia promiennikowe wyposażone w katalizatory należy pamiętać, że mogą być używane w pomieszczeniach o powierzchni powyżej 40 m², w których nie przebywają stale ludzie,
  • nie ustawiać urządzeń grzewczych w pobliżu materiałów palnych (mebli, firanek itp.).

           

Nieostrożność i niezachowanie elementarnych zasad bezpieczeństwa pożarowego to przyczyny powstania większości pożarów, dlatego należy:

  • nie pozwalać, by dzieci bawiły się ogniem otwartym, materiałami pirotechnicznymi czy urządzeniami elektrycznymi. Nigdy nie pozostawiać małoletnich dzieci bez opieki,
  • nie spalać śmieci w śmietnikach,
  • nie zaprószać ognia w zsypie na śmieci,
  • nie palić papierosów w łóżku lub fotelu przed zaśnięciem,
  • nie zapalać świec stojących pod półkami lub lamp z abażurem przylegającym bezpośrednio do palnych mebli. Nagrzewanie może trwać wiele godzin, aż do momentu zapalenia,
  • nie pozostawiać włączonej kuchenki gazowej bez dozoru. Kipiąca woda z garnka może doprowadzić do wybuchu zgaszonego, ulatniającego się gazu,
  • należy posiadać gaśnicę proszkową o wadze minimum 2 kg, którą w razie konieczności będzie można ugasić pożar w zarodku. Taką gaśnicą można gasić palące się urządzenia elektryczne będące pod napięciem.

Kiedy wyjeżdżamy na dłuższy czas z domu musimy pamiętać o wyłączeniu zasilania prądem elektrycznym oraz zakręcić zarówno zawór gazowy jak i wody. Sąsiadom pozostawiamy informację, gdzie będziemy przebywać. W przypadku posiadania butli gazowej należy dokładnie zakręcić zawór.

W sytuacjach gdy powstanie pożar:

  • dzwonić pod numer straży pożarnej (tel. 998),
  • o ile jest to możliwe należy w zarodku ugasić pożar przy pomocy posiadanych środków (gaśnica, woda), pamiętając o bezpieczeństwie własnym i innych osób,
  • do gaszenia pożaru urządzeń elektrycznych nigdy nie należy stosować wody,
  • o zagrożeniu należy powiadomić sąsiadów,
  • w przypadku gdy nie można opuścić mieszkania należy przejść do pomieszczeń najdalej położonych od miejsca gdzie się pali i krzykiem wzywać pomocy,
  • należy pamiętać o odłączeniu dopływu energii elektrycznej (wyłączyć bezpieczniki).

W sytuacjach, gdy poczujemy gaz:

  • powiadomić należy pogotowie gazowe (tel. 992) i administrację,
  • powiadomić sąsiadów,
  • nie włączać światła ani żadnych urządzeń elektrycznych, nie zapalać zapałek ani zapalniczek czy też urządzeń iskrzących,
  • zamknąć zawór gazu w mieszkaniu,
  • otworzyć szeroko okna powodując wywiew gazu na zewnątrz, zmniejszając w ten sposób jego stężenie.

Podkategorie

Gospodarowanie odpadami

Obrona cywilna i zarządzanie kryzysowe